سینی پلاستیکی بزرگ گرد که برای بسته بندی مواد غذایی استفاده می شود، برای بازیافت و استفاده مجدد در قالب مواد خام ثانویه مناسب نیست، زیرا حاوی ناخالصی های مختلف است.
از سوی دیگر، سوزاندن و دفن زباله روش‌های سنتی دفع حجم عظیمی از زباله‌های پلاستیکی تولید شده در سطح جهان هستند [25،26]. بنابراین، یک سیستم دفع زباله قابل اعتماد برای این نوع زباله ها مورد نیاز است.
مواد خام جدید از طریق یک مسیر مکانیکی یا شیمیایی در بازیافت تولید می شوند. به گفته اریکسن و همکاران این مواد خام جدید ممکن است برای بستن حلقه به فرآیند تولید فرستاده شود یا در صنایع دیگر مانند ساخت و ساز استفاده شود.
پردازش مجدد زباله های پلاستیکی و استفاده مجدد از آنها گام های مهمی به سوی اقتصاد دایره ای است.
با این حال، زباله‌های پلاستیکی خانگی، مانند سینی‌های مواد غذایی پلی‌پروپیلن، منبعی ناهمگن و آلوده هستند که در نتیجه پلاستیک بازیافتی با کیفیت پایین‌تر و پتانسیل بازیافت حلقه بسته کاهش می‌یابد.
کاهش خواص فیزیکی و مکانیکی می تواند ظرفیت بازیافت حلقه بسته را محدود کند، علاوه بر الزامات قانونی برای ترکیب شیمیایی پلاستیک استفاده مجدد .
علاوه بر این، یکی از صنایع احتمالی است که در آن می‌توان از پلاستیک‌های زباله به‌صورت متفاوتی در صنعت ساختمان استفاده کرد. استفاده از مواد پلاستیکی ضایعاتی به عنوان سنگدانه ها و مواد الیافی در بتن و ملات در دهه های اخیر به طور گسترده مورد تحقیق قرار گرفته است.
مواد پلاستیکی بکر، مانند الیاف پلیمری، معمولاً برای مصالح ساختمانی در بازار موجود هستند. محققان به مواد پلاستیکی بازیافتی از منابع مختلف توجه می کنند و تحقیقات متعددی در مورد عملکرد بتن ساخته شده از پلاستیک های زباله و مزایای زیست محیطی آنها انجام شده است.
